misal
Misal Bir yangın daha devrildi sırtımdan Rüzgarını hissettim ardımda Bakamayanı utancından adamın Sevemeyeni ve yine yangın bildiğinden Maharet sayar kendine güzelliğini Hem ne bilir ki ,Allah'ın yarattıklarindan Habersiz bir dünya kurmuştur kendine Bilmez ki uzak kalırsa yangından Serinlediğin pişmanlığı sarar ki onu onu bir alev dahi kurtaramaz. Böyle yöneldi , böyle geldi uzun bi aradan Sonra dünyaya Nefesini sakladı , tuttu dilinin altında şiarını Heveslendi, nefeslendi bi masaya dayadı dirseği Karar verdi uzadı atışları, çarpışları Bi sigarayı değdirdi dudağa Zehretmedi ona Yakmadı onu Karşısındaki serinlikte önüne saçılmış yıldızlarıyla Avucundaki kağıtları sıkarak iki kelam etti ve sigara Yeni değdi dudağa... Sen sanır mısın ki? Bir şairin sevmesi anlaşılır masanın karşısından bakınca? ...