misal

Misal

Bir yangın daha devrildi sırtımdan
Rüzgarını hissettim ardımda 
Bakamayanı utancından adamın
Sevemeyeni ve yine yangın bildiğinden
Maharet sayar kendine güzelliğini

Hem ne bilir ki ,Allah'ın yarattıklarindan
Habersiz bir dünya kurmuştur kendine
Bilmez ki uzak kalırsa yangından
Serinlediğin pişmanlığı sarar ki onu
onu bir alev dahi kurtaramaz.

Böyle yöneldi , böyle geldi uzun bi aradan 
Sonra dünyaya
Nefesini sakladı , tuttu dilinin altında şiarını
Heveslendi, nefeslendi bi masaya 
dayadı dirseği
Karar verdi uzadı atışları, çarpışları
Bi sigarayı değdirdi dudağa
Zehretmedi ona

Yakmadı onu
Karşısındaki serinlikte önüne saçılmış yıldızlarıyla
Avucundaki kağıtları sıkarak iki kelam etti ve sigara
Yeni değdi dudağa... 

Sen sanır mısın ki?
Bir şairin sevmesi anlaşılır masanın karşısından bakınca? ...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

yaz bahçesi

Bi kac iyi söz.

yazmanın öyküsü