çapsız

Sevmenin bin bir türlü hali vardır ben onlardan değilim Savurmak isterim annemin hastalığını yüzüne Deşilir yaralarım düşündükçe Sahi annem acı çeker mi ben yaralarımı savurmak isteyince Eğilir eğrilerim bir yay gibi evimden içeri Dengede dengeli savurgan paragöz bi takım miras işleri Korku çok zahmetli Kitaplı kitapsız ne kadar eli taşın altında zorunluğu bağ Varsa Okumaktan geldiğimi görürse almaz babam beni Ben anlardım ben anlardım Onların yaptıklarından pay biçerek Aptal sarhoşluğunda akıllarının Sanrılarını yok sayarak anlardım Verirdi de babam beni Eşik kere eşik sonsuz kapı ardımda dünya ayak bastığım yerdir, Zihnimin duldası terli sırtım fazla serin Parmaklarım şiir den yaratılmışsa annemdir doğuran beni Islak yorgan terli saç dipleri Böyle olmuş Âdem’den beri Kısa gelen minderden düşen sert yastık izleri Annemdir doğuran beni Elimde bavul var giremedim de sanki yok eder gibi gurbeti Canım yanımdadır elimi atsam dokunum ona ses çı

Hayır hayır! Böyle denmemeli Çünkü ne oyundayız ne savaşta ... Peki, madem bunu kabul ederim -evet sanırım -ama bilmek bilginin kaynağında ulûhiyet içerendir. -neden diyemediğim de elimde kalmıyor hiç bir şey -pişmanlık iyi bir duygudur.                                       -değildir Pişmanlık duygudur                                     -unutmak bağışlanmaktır Gizlemek aptallıktır.                                      -aptallık çaresizliktir Çaresizlik cesarettir                                     -cesaret pişmanlıktır Pişmanlık bilinmezliktir                               -bilinmezlik tanıyor olmaktır biliyor olmak değil. Tanımak yeterlidir bilmek mümkün değil.                                -sen bana gülümsedin.

sen beslendikçe nasıl bu denli ağırliğini hissetmeden yaşadığını fark etmeden yol alabilirsin. yani bu doymadan tat almadan yemek yemek gibi kusmak tekrar yemek tekrar kusmak ve tekrar yemek