çapsız

... Söylesen Senin yüzün bütün carsi pazardan Gürültünün içinden baktığımda Gözümden ve dahi Senin bütün hallerinden Daha güzel ve daha aydınlık.. Senin yanında silinmiş Oturmuş Affı bekleyen kapısında Allahın Gözleri yalvarmakta Ama dıriligi hala gunahin Boynunda asılan Defterlermişçesine Eğik Ve iniltilerle dolu bi bekleyişin içinde Ben. Sen se yanında aydinligin değerini hissettiren Öldükce öldüren Figan. İçinde. Ben Söylesene. Yükseldikçe nefsi havalanan Gorunmeyene çarpmış da yığılmış gibi duran Bir kızın halini.

Sen en fazla boylesin Daha düşmezsin zihnimin duldasina İç içe geçmiş kaburga kırığı Sevdalari düşünürken Ne de kolay geliyor, sendenim Bahset. Bahşet farkına varmaliydin Zaman geçti adimlarima karga ayak izleri karıştı Eğer görürse beni, kargalar başıma üşüşür, ruhumu yerer, canımı yorar Her kelime sana açılan Yolda bir adım eder. Daha önceden böyle yaptım Şahit tuttum adimlarimi, siirlerimin toplamına Sen en fazla boyleydin, daha da çıkmaz yukarı. Seni seçtim bir yangının kurtarıcısı olman için. Hem ne bileceksin ki mezarliklarin, turuncu çiçeklerin, yolunun kelimelerimden yapıldığını. Ölümü düşündükçe, masam anlamsizlasiyor. Tek bir kitabi yönelmek için basamak yaptiklarin, kitaplarımdan kurtuluyorum. Ne olacak!!! Hem ne fark edecek zamanımı gümüş rengi bi bileklige ayirirsam.

Bi kac iyi söz. Birecikten Adana ya giderken Halkın içinde yuvarlak gozluklerimle dikkat Çekiyorum ,elimde fayrap var Fayrap okuyorum İnsanlar gozluklerimle dalga geçmeye meyyal Fakat okunan kitaptır, bunda saygı var Yanımda annem var Cennet ayakları altına serilesice Aklımda biri yok. Biri olsa gizli işler karıştırmaya yönelik Esnemelerle absorde edilmiş Değişik hayallerim olurdu Çektiğim fotoğraflar yanima kar kaldı Bazen aklımdan geçenleri Tanimlayamiyorum Yolun bitmesini istemediğim nadir anlar İnsanlar dalga geçmeye meyyal İçimden ağlamak yükü geçiyor Ağır kagnilar Yeni eski eski yeni yeni eski Bu bir şiir değil sayiklama Böyle dedi melek Anlamadığım dilde acılar Anlamadığım gümrükler Anlamadığım persembeler Bir savaşın ortasında İnsan anlamlanacak İnsanlar geçmeye meyyal Dikislerim açılmıyor Tamamlamak belası kalemimi Nizamini sorarda Gecitlerimin soğukluğu beni sarar Şair kendini bildi bileli yazar Yazar ve dünya Savaştan ziyade anlamla dolar

Durgunlugumun akıl almadığı sıralarda Kavusmusken bir kaç iyi ,size Donup baktığım kararlı bakışlarım Bir direk gibi Dur Adım cevaplarından üstünde yani Özel den aşağıda Şiirden yukarda Kafamin ardında 10 parça muhalefet Sebep sayar bilmem iyi şeyler İyi bi şeyler Dursa Durmaz Kossa kosmam ardından Sen de öyle ..

Ben karındeşendim en son, masalardan damlayan kahve döküntüleri Yeri deliyor fakat su an konum bu degil Ensem kutsal canim,bundan bahsediyorum.Ruh göğsümden çıkacaksada ensem kutsal. Kadınları anlamıyorum. Bazen neden yağmurlu havada ince giyindiklerini. Bazen bende anlamıyorum.kaldırımda uyuyanin üstüne örttüğüm Ceketime insanların boş baktığını , sonra dahil olduklarını, Kararsiz olduklarını, uyandırıp öldüğüne dua ederek ceketimi bana geri verişlerini anlamıyorum. Guzel yeryüzü guzel mermi izleri guzel uyuyan adamlar Cuma değil fakat mubarekligi günün o adama siner mi? Kaldırım malzememiz degil evsizligimizin simgesi Ben bazen tek basima kaldigimda bir odada Saatlerce kalabaligimi dinliyorum. Anneme selamlari var Uzaktayim. Uzerine uzanmış kadar bir dagin.gökyüzüne Bakamiyorum ben korkumdan. Hem ne de olsa kendimi Tanımladigim şeyler dışında insanlar beni tanimlayamiyor Hal hatir sordukça hatrimin kimsede olmayisini düşünüp Kendimi hali soranlarin penceresinden aş