tren vakitlerinde

Bir dar ağacının gölgesinde oturmuşum
Uzanıp baktığımda üstüme dusuverecek gibi duran gökyüzü
Kulaklarim ağrıyor
Gözlerim yanıyor cok sıcak
Hayal ettigim ev ve
Çirkin giyinen kız
Yuruyerek gittigimde daha güzel olacaktı
Yürüyerek ayagimda kardan tipiden su dan etkilenmeyen
Üstümde bana ait fakat bensiz ne varsa
Hepsi iste
Sayarak ilerlerim gece gündüz
Siz basi kopmus gibi bir uzun
Uzun titreyişler tekrar kaybetmemi sagliyor
Bulbul vardı öldürüp gunaha girdigim
Bakma öyle babam avcıdır
Babam babadır
Uzun suredir annemle evlidir
Bir suredir
Çocukları yalnızdır
Yapılanlar yanlıştır
Rayların arasındaki tahtalari saymaya giristim
Uzun sürdü yordu beni
Onlari duymamak icin sesimi yukselttim
Birden kesildi sesim ve nefesim
Belki de bu kadar zorlamamaliyim
Allah isteseydi beni tas olarak yaratırdı

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

yaz bahçesi

Bi kac iyi söz.

yazmanın öyküsü